Artget Galerija KCB
- 9 – 29. 9. 2022.
Teskobe beskonačnog
Tereza Zelenkova
Samostalna izložba češke umetnice Tereze Zelenkove objedinjuje fotografije, objekte i tekstove iz njene dosadašnje prakse zasnovane na fotografskim studijama usredsređenim na istorijske enterijere, lokalne mitologije, klasičnu književnost, psihoanalizu i filozofiju. Služeći se analognom crno-belom tehnikom, njene fotografije na upečatljiv način uvode posmatrača u svet okultnog i mističnog, prevodeći spekulativne istorijske narative i kulturološke senzibilitete vremena u opipljive predstave.
Izložba „Teskobe beskonačnog” zamišljena je kao sveobuhvatna instalacija sačinjena od fragmenata putem kojih se razmatra pojam enterijera, kako u istorijskom kontekstu stanovanja u 19. veku, a naročito simbolički nabijenih prostora poput Frojdove radne sobe ili kuće Viktora Igoa, tako i u pogledu ambivalentnih doživljaja sopstvenih domova u postpandemijskim vremenima.
Fragmenti hermetičnih enterijera sa Terezinih fotografija postaju simptomatsko mesto putem kojih registrujemo „boljke” vremena — fetiše, želje i snove snevane u buci industrijske revolucije i ranog kapitalizma, koji još jedino soba, taj privatni univerzum pojedinca, sa svojim teškim zavesama i tapaciranim nameštajem može da priguši.
Tereza Zelenkova (*1985, Češka) je umetnica koja živi i radi između Praga i Londona. Najpoznatija je po svojim crno-belim fotografijama inspirisanim književnošću i misticizmom. Centralno mesto u njenoj praksi je kombinacija fotografije sa sopstvenim pisanjem; plodna veza koja spaja lirske uticaje sa posvećenošću istraživanju, što često rezultira širokim i složenim istraživačkim linijama.
Program uz izložbu:
Ponedeljak, 29. avgust 19č – Razgovor sa umetnicom pre zvaničnog otvaranja (na engleskom jeziku)
Sreda, 14. septembar 18č – Vođenje kroz izložbu, vodi Mia Ćuk, umetnička direktorka galerije za 2022.
Likovna galerija KCB
1 – 29. 9. 2022.
NIČIJA KUĆA
Anđela Grabež
Izložba pod nazivom Ničija kuća bavi se temom odnosa privatnog i javnog, individualnog i kolektivnog vlastništva ali ne samo u terminima materijalnog, već u sferi sećanja i emocija.
Ničiju kuću čine tri elementa (skulpture) i dva aneksa (video i objekat). U belo obojen reljefni stolnjak, postavljen preko stola za šest osoba, sačinjen je od desetina autentičnih odlivaka delova tela u lateksu spojenih šivenjem – stopala, trbuha, kolena, dlanova, grudi i zadnjica, brojnih gostiju, partnera, prijatelja i prolaznika. Jorganska navlaka od lateksa, u boji mesa, načinjena je od oko 1.000 odlivaka ljudskih lica (spavača) lepljenih jedni uz druge, gde romboidni otvor omogućuje „zavirivanje” u unutrašnjost navlake/skulpture. Luster, koji osvetljava/zatamnjuje prostor kuće, osmišljen kao bizarni polijelej, formiraju nizovi načinjeni od 4.300 zuba od porcelana. Svaki zub je ručno izrađen kao autentična i jedinstvena forma, koja poseduje vlastiti identitet…
U Ničijoj kući autorka autentičnim jezikom gradi arheologiju prostora jedne kuće, istražujući i preispitujući granice, preplitanja i dihotomije ličnog/intimnog i javnog prostora, ali i fizičkog i metafizičkog, vidljivog i nevidljivog, lica i naličja, materijalnog i duhovnog, trajnog i efemernog. To jeste esej o vremenu, o njegovom protoku, ali i o ljudima, o njihovoj komunikaciji i interakciji, o memoriji njihovog trajanja koja se upisuje u materijalni i nematerijalni prostor.
Anđela Grabež (1982) diplomirala je vajarstvo u klasi profesora Mrđana Bajića na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, a potom magistrirala u oblasti marketinških komunikacija na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Anđela je vajarka i strastveni filmofil, a aktivna je i kao scenograf, umetnički direktor, kreativac u marketinškim kampanjama, autor dokumentarnih filmova i umetničkih video radova. Osvojila je prvu nagradu na globalnom takmičenju za vizuelni identitet kampanje UN u Rio de Žaneiru 2012. godine. Od 2011. radi kao umetnički direktor u Kreativnom timu Medijskog javnog servisa Srbije.
Galerija Podroom KCB
1 – 29. septembra 2022.
J♡BG
Vuk Ćosić
Nagrada Kulturnog centra Beograda na 58. Oktobarskom salonu 2021. godine pripala je Vuku Ćosiću za rad Otpakivanje Dišanove kutije [Unboxing Duchamp’s Boite], a za koji i sam autor kaže da je bio svojevrsna video-dopisnica Beogradu. Nagrada KCB podrazumeva samostalnu izložbu nagrađenih autora u galerijama ove institucije, te u Galeriji Podroom Vuk Ćosić izložbom J♡BG referiše na nagrađeni rad, ali i nudi njegovu bitno proširenu verziju ili neformalni „dokazni materijal”.
Najkraće rečeno, koncept izložbe je poređenje autorovog viđenja Beograda osamdesetih i danas. Galerijski prostor je podeljen na dve celine koje predstavljaju snimak autorovog stanja svesti u vezi sa društvenim i umetničkim kontekstom. Osamdesete se kroz izložbu tematizuju kao metafora autorovog ličnog sazrevanja koje se istorijski preklapalo sa opštom društvenom emancipacijom. Ambijent koji je posvećen viđenju sadašnjeg trenutka nosi drugačiju poruku. Sveukupna realnost je svedena na kolektivnu marketinšku halucinaciju, prikazanu u banalno sajamski ukrašenom galerijskom prostoru. U prvom planu je postavljen tipičan turistički natpis J♡BG i posetioci s njim mogu samo da se slikaju. Prostor je označen dodatnim natpisima istog vizuelnog rešenja, trgovačkom robom (oprema za borilačke sportove) na koju je naneto isto grafičko rešenje: J♡BG.
Vuk Ćosić, koji se smatra jednim od pionira net.art-a, od ranih devedesetih godina prošlog veka sprovodi multidisciplinarna i inovativna istraživanja o jeziku umetnosti na internetu i njegovim mogućim efektima na savremeno društvo i život. Ćosićevu praksu, istovremeno ukorenjenu u sadašnjosti, projektovanu ka budućnosti i povezanu sa prošlošću, karakteriše mešavna kombinacija svakodnevnih i umetničkih radnji.
Suosnivač je Ljubljanskog laboratorija za digitalne medije Ljudmila i firme za digitalnu strategiju Case Sensitive.
Živi u Ljubljani sa ženom Irenom i ćerkom Lunom.
Program uz izložbu:
Četvrtak, 1. avgust 16č – Autor vodi novinare kroz izložbu
59. Oktobarski salon (Beogradski bijenale)
Otvaranje 20. oktobar 2022.
Najavljujemo da će 59. Oktobarski salon biti otvoren 20. oktobra ove godine u više izlagačkih prostora, biblioteka, medijskih i javnih prostora u Beogradu, naselju Stjepan Filipović i planini Rudnik. Koncept procesa rada, izložba i program Salona akcenat stavljaju na domaću umetničku zajednicu, neophodnost saradnje pre svega u lokalnoj sredini i arhivsku građu manifestacije. Radni procesi su još uvek u toku i tokom septembra sledi više informacija!
Izvor: KCB
